Veel mantelzorgers herkennen het: je ziet dat je ouders steeds meer ondersteuning nodig hebben, maar zodra je hulp aanbiedt, krijg je te horen: “Dat kan ik nog best zelf” of “Ik wil geen vreemden in huis.” Het is een pijnlijk spanningsveld tussen zorgen maken en respect hebben voor hun zelfstandigheid.

1. Begrip tonen

Ouders die hulp afwijzen, doen dit vaak uit angst hun zelfstandigheid te verliezen. Probeer eerst te luisteren in plaats van overtuigen. Een open gesprek helpt om te begrijpen waar de weerstand vandaan komt.

2. Kleine stapjes zetten

In plaats van direct grote zorg te regelen, kun je beginnen met kleine vormen van hulp. Denk aan een wekelijkse boodschappendienst of samen een huishoudelijke taak oppakken. Zo ervaren je ouders dat hulp ook ontlastend en positief kan zijn.

3. Schakel vertrouwde personen in

Soms helpt het als een huisarts of een andere vertrouwde professional voorzichtig benoemt dat ondersteuning nodig kan zijn. Advies van buitenaf voelt vaak minder beladen dan wanneer het alleen van jou komt.

4. Zorg ook voor jezelf

Als mantelzorger kan het frustrerend en emotioneel zwaar zijn wanneer je ouders niet openstaan voor hulp. Juist dan is het belangrijk dat je zelf steun vindt.

Met onze Mantelzorger App houd je overzicht met een agenda en logboek, en kun je via de chatfunctie ervaringen delen met anderen die hetzelfde meemaken. Zo hoef je dit proces niet alleen te dragen.

Tot slot

Weerstand tegen hulp is normaal, maar met geduld, begrip en kleine stapjes kun je samen toewerken naar meer ondersteuning. Vergeet daarbij je eigen grenzen niet.

Meer lezen? Het Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg (Nivel) publiceert regelmatig betrouwbare onderzoeken over mantelzorg en hulpacceptatie.